Rust in de kop

‘Geestelijke gezondheid onder noordelingen naar dieptepunt’ viel onlangs te lezen in de Leeuwarder Courant. Deze conclusie kwam uit een onderzoek van Lifelines waar zo’n 30.000 mensen aan mee hadden gedaan. Het is natuurlijk ook nogal wat, wat we de laatste maanden voor onze kiezen krijgen heeft absoluut invloed op onze geest. Het zal misschien niet voor iedereen gelden maar velen zullen zich hier in herkennen. 

Voel je beter

Meer dan voorheen trekken we er op uit. De natuur in hardlopen, fietsen en vooral ook wandelen. En dat is ook niet verwonderlijk. Want zo blijkt uit meerdere onderzoeken dat als er één wel heel duidelijk effect van natuur op gezondheid is dan is dat wel een stemmingsverbeterend effect. Je voelt je beter na een verkwikkende wandeling in de natuur. En als je dat regelmatig blijft doen dan vertaalt zich dat op de langere termijn in minder depressieve klachten, meer tevredenheid met leven, etc. 

Hoe werkt dat dan?

Als mens zijn we onderdeel van de natuur en daardoor hier ook onlosmakelijk mee verbonden. De zonnestralen door de bomen, de kleuren van de blaadjes in de herfst. Zonder dat we het merken of dat het moeite kost trekt de natuur onze aandacht. Ook de rustgevende, zichzelf herhalende vormen in de natuur dragen daar aan bij. Zoals bijvoorbeeld een boom die zich vertakt waarvan de takken zich ook weer vertakken.
Maar omdat deze indrukken niet al onze aandacht op eisen is er nog ruimte voor andere zaken. Bijvoorbeeld nadenken over onopgeloste problemen of filosoferen over de doelen en prioriteiten in het leven. Anders dan wanneer gebeurtenissen of de omgeving zoveel aandacht opeisen dat er geen ruimte overblijft tot reflectie. 

Een vrij gevoel

Er even helemaal uit, bevrijd van alle beslommeringen. Je gedachten vrij hun gang laten gaan. Dat gevoel van vrijheid ontstaat ook omdat je in de natuur in een hele andere omgeving bent, even niet thuis of op je werk. Dat je even niet herinnerd wordt aan deadlines en wat je allemaal nog meer moet doen. Overigens is het niet alleen de andere omgeving waardoor de natuur je dat vrije gevoel geeft. Er zit ook iets in de natuur zelf. Het gevoel wat je ervaart om onderdeel te zijn van de natuur om je heen. Het opgaan in het grotere geheel waar we als mens deel van uit maken. Hierdoor lukt het beter om de zaken te relativeren en in een ander perspectief te zien.

Stil zijn is ok

En wandelen is dé manier om in contact te komen, anders gezegd verbinding te maken, met de natuur. Even geen telefoon en niet op tijd ergens moeten zijn. Je bepaalt zelf je tempo en daardoor is het voor bijna iedereen te doen. Al genietend van de omgeving, kom je bijna ongemerkt in beweging en verbruikt zo ook nog eens de nodige calorieën. Alleen of juist met z’n tweeën met iemand om tegen aan, of om van je af te praten. Maar het is helemaal niet erg om genietend van de omgeving (regelmatig) “stil te vallen”. Dit in tegenstelling tot wanneer je binnen tegenover elkaar zit, dan kan het al snel ongemakkelijk voelen.

Nu even niet? Juist wel!

Alle druk(te) wegnemen zal niet altijd lukken, ergernissen voorkomen ook niet. Maar zit je hoofd vol, ben je geëmotioneerd, of wil je even afstand nemen van de dingen? Ga dan een wandeling maken in de natuur. Het kan je helpen bij het verminderen van piekeren, spanningen, het oplossen van conflicten met anderen maar ook binnen jezelf. Juist als je moe bent, nergens zin in hebt en er eigenlijk niet uit wilt is het goed om, letterlijk en figuurlijk toch die eerste stap te zetten. Daar begint tenslotte iedere wandeling mee.

Vind jij het soms lastig om die eerste stap te zetten? Heb je misschien tips voor anderen hoe je tóch in beweging komt. Ik ga er graag met je over in gesprek. Deel je reactie hieronder.