Deel deze blog

Signaleren kun je leren

Signaleren kun je leren

Gevoelens en gedachtes zitten niet alleen maar in ons hoofd. Nee, ze geven ook een lichamelijke ervaring. Gevoelens en gedachten zorgen er namelijk voor dat ons lichaam op een bepaalde manier aan het werk wordt gezet. Ze geven een signaal af. Hoe dat precies werkt? Frank laat je op twee verschillende manieren kijken naar exact dezelfde situatie. En zo wordt alles duidelijk.

Stel je eens voor…

Het is 16:00 op een zomerdag eind juni. Stel je voor dat je op het strand zit, het is warm en er staat een kalm briesje. Je voeten wriemelen door het zand en je voelt de wind door je haren. Ongemerkt besluipen je kinderen je met een emmer vol fris zeewater, je hoort nog net hun voetstappen naderen voordat je de koude natte plens over je hoofd voelt gaan langs je rug. Je bent kletsnat. Tijd voor revanche! En weer een ervaring rijker.
Vervolgens ren je in volle vaart achter je kinderen aan in de hoop ze dezelfde ervaring mee te geven die jij net hebt ondergaan. De spieren in je benen werken samen om je knieën 90° te buigen en weer te strekken. Je armen zwaaien in een contralateraal ritme mee met je benen, je rompspieren spannen gecoördineerd aan om je houding te handhaven. En jij denkt alleen maar aan ravotten. Straks duik je nog snel in zee en dan later vanavond, na een leuke dag met het gezin, duik je achter de pc om wat kleine zaken te regelen voor het werk. Het is fijn dat je werkgever ruimte geeft voor ontspanning naast je werk. Zeker aangezien je twee weken geleden rugklachten kreeg.

Wees voorzichtig met mijn rug!

Nu gaan we eens op een andere manier naar de situatie kijken. Stel je hebt een stressvol jaar hebt gehad op het werk, je hebt eindelijk vakantie en de kinderen zijn lekker zelf aan het spelen zodat jij eindelijk tijd voor jezelf hebt. Je zit in gedachten verzonken op het strand. Het werk is niet helemaal afgekomen voor de vakantie en je zal toch echt straks als de kinderen op bed liggen weer achter de pc moeten kruipen. Het bureau is veel te laag en die stoel in het vakantiehuisje zit voor geen meter. Je wordt tevens wakker met een pijnlijke en stijve rug. Nu komen die lieve kinderen je ook nog eens van achteren besluipen en gooien pardoes een hele emmer koud water over je heen! “Wees voorzichtig met mijn rug!” geef je ze na terwijl je een paar stappen zet om de emmer af te pakken. Je gaat weemoedig de boel droogmaken en bent uiterst voorzichtig zodat je klachten niet erger worden. Het koude water zal zijn nadelige effect wel weer hebben op de rugklachten vannacht waardoor je moeizaam slaapt.

Je gedachten maken de beleving

Je gedachten maken dat de beleving van hetzelfde moment totaal verschillend kan zijn. Bij de eerste beschrijving heb je het gevoel van vrijheid en geluk. Het tweede brengt stress en angst met zich mee. Deze gevoelens zijn niet alleen maar gedachten, ze zijn een lichamelijke ervaring. Ze zetten je lichaam op een bepaalde manier aan het werk. Dit gaat veelal via hormonen, ook wel bekend als signaalstoffen. Het lichaam heeft via je gevoel en gedachten een signaalfunctie. Dus als jij je op een bepaalde manier voelt, dan kun je beter luisteren. Daarvoor wil je wel de juiste gedachten hebben bij dit signaal. Als je overtuigd bent dat stress alleen maar slecht is, dan wordt het signaal van stress altijd gekoppeld aan de gedachte dat het slecht is en daardoor kun je angst creëren voor stress. Stress wordt dan een angstige ervaring.

Op de automatische piloot

Als we dan nu eens terugdenken aan die zomerdag. Er komen allerlei signalen aan te pas: het huidcontact met het zand, de temperatuurwijziging van het lichaam door de luchtstroom die de wind voortbrengt middels convectie. Het locus apparatus welke in stand gehouden wordt door tal van registraties in spierspanning en weefseldruk, registratie van bloeddruk, hartslagfrequentie, ademgasanalyse, pupillen die verwijden en versmallen. Er gebeurt zo veel waardoor je lichaam onbewust heel veel informatie verwerkt. En het mooie is dat dit allemaal automatisch gaat. Er zijn intenties die leiden tot bepaalde uitkomsten van dit systeem. Die je vervolgens weer via signalen onbewust analyseert en zo gaat het continu door. Dat is volstrekt normaal.

Stress als superkracht

Die signalen maken ook heel veel mogelijk. Jij kiest uiteindelijk zelf hoe je deze signalen ervaart. Stress is een superkracht. Angst is een versterker daarvan. Je hoort scherper, ziet beter, bent sneller, bent sterker en je kan het allemaal veel langer volhouden. Het is dan ook niet verstandig om angst en stress te temmen, gebruik het als je het nodig hebt. En voel hoe het je in staat stelt om uitzonderlijk te zijn. Je hoeft daarvoor niet te begrijpen wat alle namen van je spieren zijn, hoe deze hormonen heten, welke systemen er actief zijn, wat voor organen hormonen produceren. Je kunt het voelen, jij bent een uitzonderlijk systeem dat in de wereld is en deze kan ervaren door goed te voelen, kijken, ruiken, horen, proeven en.. bewegen.

Hoe zorg jij ervoor dat je luistert naar je lichaam en de juiste signalen oppikt?

Deel deze blog
Anonymous

Voordat  je een reactie kunt plaatsen moet je je eerst aanmelden voor Doejemee.