Stadsgids Henk vertelt: Wandelen kan altijd!

Tijdens de virtuele Elfstedentocht heb ik Iedere week een verhaal óf een anekdote verteld. Een stukje geschiedenis, leuke feitjes en veel meer dingen die je nog niet wist én altijd had willen weten. Nu schrijf ik nog een bonusverhaal in de themaweek over wandelen.

Een andere tijd

In mijn laatste blog in september vertelde ik trots hoeveel mensen wij afgelopen zomer hadden rondgeleid in Leeuwarden. Ik had een hele mooie zomer achter de rug, want na een tijdje thuis zitten in de eerste lockdown mocht ik eindelijk weer doen wat ik zo graag doe; mensen rondleiden in de stad. Ik vind wandelen leuk en ik vind dat nog veel leuker om dat samen te doen. Als gids kun je een groep echt ontroeren en als je dat goed doet, hangen ze aan je lippen óf moeten ze hard lachen om je grappen. En zo'n grap is altijd leuker in een groep, omdat de lach dan harder klinkt.
Maar vanwege de nieuwe corona-maatregelen mogen we sinds 15 oktober nog maar met 4 mensen buiten samenkomen. Hierdoor hebben wij onze openbare stadswandelingen moeten stoppen. Daarna volgden ook nog eens 2 weken met extra maatregelen. Gelukkig zijn die inmiddels weer voorbij, waardoor we weer met 4 mensen mogen samenkomen in de buitenlucht. Hierdoor kunnen wij onze privé-tours weer aanbieden en mag ik in het museum weer (school)groepen rondleiden.

Op zoek naar wat wél kan

Hoewel we in een tijd leven waarin veel niet kan of mag en ik natuurlijk ook verlang naar een tijd zonder corona, ben ik ook dankbaar voor de dingen die wél kunnen. De dag na de versoepelingen werd mijn eerste privé tour bijna afgezegd i.v.m. een blessure van een van de deelnemers. Toen hebben we de stadswandeling omgezet in een fietstocht door de stad. Een dag later zou ik een stadswandeling verzorgen voor iemand die jarig was en 80 was geworden. Omdat het regende zag ze het niet meer zitten en toen hebben we maar een virtuele tour gegeven waarbij wij door de stad liepen en de jarige lekker binnen zat mee te kijken. Er is altijd wel iets mogelijk.

Hetzelfde rondje

Gelukkig heb ik inmiddels ook al weer een wandeling verzorgd waarbij we gewoon door de stad konden wandelen langs mijn favoriete rondje. Onderweg kwamen we kunstenaar LJ van Tuinen tegen die achter de Oldehove bezig was met een nieuw kunstwerk. Hij vertelde trots hoe hij een zandimitatie op een elektriciteitskastje aan het maken was door met een tandenborstel met verf te spetteren. Ik bedacht me hoe leuk het toch is om te wandelen. Ook al loop je altijd hetzelfde rondje, het is nooit helemaal hetzelfde. Je komt altijd iemand of iets anders tegen. En ook al kunnen we een heleboel dingen nu niet: we kunnen gelukkig wel lekker wandelen!