De virtuele elfstedentocht op het St. Odulphuspad

6e etappe St. Odulphuspad  ‘Moenia Perae’  als Virtueel Elfstedenpad 6 etappe 23 juni 2020

We zijn weer met ons drieën. Volop zomerweer met een temperatuur rond de 25 gr. C. De 6e etappe gaat van Wijckel via een omweg naar Balk en is met toeloop naar Wijckel 17,2 kilometer. De titel van de etappe is: ‘Moenia Perlae’ wat betekent stadswallen van de parel. En een parel is Sloten de kleinste van de elf steden van Fryslân. Open gebied en bossen wisselen elkaar af bij deze etappe.

Naar Sloten.

Vanaf de hoogte van de zandrug zien we rondom ons kaalgeschoren weilanden. Het is gras is binnen, maar door de droogte van de laatste tijd is nu de groei er even uit. We komen via het fietspad lang de Ee en de jachthaven Sloten binnen. Op de stadswal slaan we af naar het bolwerk met de fraaie molen. Onderaan het bolwerk staat de schandpaal, die lopen we snel voorbij. In het fraaie museum halen we het stempel van deze etappe. Langs de stadsgracht bereiken we het andere bolwerk van de stad. Het kanon dat daar staat ‘schiet’ ons richting het Slotermeer. Langs de kade liggen alweer veel soms hele luxe boten.

Gerrit de otter.

Het Slotermeer ligt er in de zon met wat wind prachtig bij. De route loopt eigenlijk over de kade bij het meer, maar dan moet je verschillende obstakels nemen en daar passen we voor bij dit warme weer.

We komen lang het Wikeler Hop. Twintig jaar geleden heb ik als natuurgids in opleiding dit gebied een jaar in lang regelmatig bezocht om de flora en fauna ervan in kaart te brengen. Dat het ik samen gedaan met’ Gerrit de fictieve otter’ We kwamen toen tot de conclusie dat er voor de otter (uitgestorven in Fryslân) nog geen plaats was voor herintroductie. Het Slotermeer en de omgeving waren er nog niet geschikt voor. Sindsdien is de waterkwaliteit sterk verbeterd. Een otter jaagt op gezicht dus moet het water helder zijn en dat is het nu redelijk. En de omgeving is nog vrij rustig.

Een paar weken geleden kwam een collega natuurgids vertellen dat hij op een vroege zondagmorgen oog in oog stond met een otter met een grote vis in zijn bek. Wat een prachtige ontmoeting en een teken dat niet alles negatief is wat er in de natuur in onze omgeving plaatsvindt.

Buurtschap Bargebek.

Langs het Menno van Coehoornbos met daarin sportvelden en een fraaie camping gaan we op naar het buurtschap Bargebek. Wat een naam hoe komt men daarbij. Dat zit zo: Als je in de buurtschap komt en je ziet rechts de straat ‘de Lynbaen’ dan heeft die de vorm van de onderkaak van een varken. Kijk je dan naar links dan zie je de voorkant van de varkenssnuit. Je moet het weten en dan nog zien ook anders loop je eraan voorbij en dat doen wij dus ook.

Op de Lynbaen slaan we na een honderd meter een landweggetje in. Daar worden we verrast met enkele fraaie kunstwerken. De laatste daarvan is van losstaande stenen, tegels en stoepranden gestapeld. Het doet ons denken aan de natuurbouwwerken van La Roy bij Mildam. Vorig jaar door ons bezocht op de Jabikspaadroute.

Nu komen we bij een bijzondere handwijzer. Het aardige is dat deze ook een richting naar boven aangeeft, die weg leidt naar Petrus. Die route kiezen we nog maar niet!

Op naar Balk.

Als we na een 1,5 kilometer rechts afslaan zien we de routeaanduidingen van het Elfstedenpad.

In 2018 hebben we dit pad in 12 maandelijkse etappes bewandeld nu doen we het virtueel. Het is een leuke bijkomstigheid dat we nu reëel en virtueel op dit pad lopen. Bij Ruigahuizen slaan we af naar de richting Balk. Langs de Luts komen we Balk binnen waar de koffie thuis voor ons klaarstaat.

Ines Bergsma

6e etappe St. Odulphuspad  ‘Moenia Perae’  als Virtueel Elfstedenpad 6 etappe 23 juni 2020

We zijn weer met ons drieën. Volop zomerweer met een temperatuur rond de 25 gr. C. De 6e etappe gaat van Wijckel via een omweg naar Balk en is met toeloop naar Wijckel 17,2 kilometer. De titel van de etappe is: ‘Moenia Perlae’ wat betekent stadswallen van de parel. En een parel is Sloten de kleinste van de elf steden van Fryslân. Open gebied en bossen wisselen elkaar af bij deze etappe.

Naar Sloten.

Vanaf de hoogte van de zandrug zien we rondom ons kaalgeschoren weilanden. Het is gras is binnen, maar door de droogte van de laatste tijd is nu de groei er even uit. We komen via het fietspad lang de Ee en de jachthaven Sloten binnen. Op de stadswal slaan we af naar het bolwerk met de fraaie molen. Onderaan het bolwerk staat de schandpaal, die lopen we snel voorbij. In het fraaie museum halen we het stempel van deze etappe. Langs de stadsgracht bereiken we het andere bolwerk van de stad. Het kanon dat daar staat ‘schiet’ ons richting het Slotermeer. Langs de kade liggen alweer veel soms hele luxe boten.

Gerrit de otter.

Het Slotermeer ligt er in de zon met wat wind prachtig bij. De route loopt eigenlijk over de kade bij het meer, maar dan moet je verschillende obstakels nemen en daar passen we voor bij dit warme weer.

We komen lang het Wikeler Hop. Twintig jaar geleden heb ik als natuurgids in opleiding dit gebied een jaar in lang regelmatig bezocht om de flora en fauna ervan in kaart te brengen. Dat het ik samen gedaan met’ Gerrit de fictieve otter’ We kwamen toen tot de conclusie dat er voor de otter (uitgestorven in Fryslân) nog geen plaats was voor herintroductie. Het Slotermeer en de omgeving waren er nog niet geschikt voor. Sindsdien is de waterkwaliteit sterk verbeterd. Een otter jaagt op gezicht dus moet het water helder zijn en dat is het nu redelijk. En de omgeving is nog vrij rustig.

Een paar weken geleden kwam een collega natuurgids vertellen dat hij op een vroege zondagmorgen oog in oog stond met een otter met een grote vis in zijn bek. Wat een prachtige ontmoeting en een teken dat niet alles negatief is wat er in de natuur in onze omgeving plaatsvindt.

Buurtschap Bargebek.

Langs het Menno van Coehoornbos met daarin sportvelden en een fraaie camping gaan we op naar het buurtschap Bargebek. Wat een naam hoe komt men daarbij. Dat zit zo: Als je in de buurtschap komt en je ziet rechts de straat ‘de Lynbaen’ dan heeft die de vorm van de onderkaak van een varken. Kijk je dan naar links dan zie je de voorkant van de varkenssnuit. Je moet het weten en dan nog zien ook anders loop je eraan voorbij en dat doen wij dus ook.

Op de Lynbaen slaan we na een honderd meter een landweggetje in. Daar worden we verrast met enkele fraaie kunstwerken. De laatste daarvan is van losstaande stenen, tegels en stoepranden gestapeld. Het doet ons denken aan de natuurbouwwerken van La Roy bij Mildam. Vorig jaar door ons bezocht op de Jabikspaadroute.

Nu komen we bij een bijzondere handwijzer. Het aardige is dat deze ook een richting naar boven aangeeft, die weg leidt naar Petrus. Die route kiezen we nog maar niet!

Op naar Balk.

Als we na een 1,5 kilometer rechts afslaan zien we de routeaanduidingen van het Elfstedenpad.

In 2018 hebben we dit pad in 12 maandelijkse etappes bewandeld nu doen we het virtueel. Het is een leuke bijkomstigheid dat we nu reëel en virtueel op dit pad lopen. Bij Ruigahuizen slaan we af naar de richting Balk. Langs de Luts komen we Balk binnen waar de koffie thuis voor ons klaarstaat.

Ines Bergsma